Kötü anılar sarmalıyor
Yalnızlığımı
Bir sokak lambası 
Bir direk
Bir ışık yetiyor
Maziden, çekip almaya
Hatıraları
Zaman geçmiş olsada
Değişmiyor geride kalan

Bir şeyler yekten savruluyor
Cirit atıyor odalar
Koca bir salon 
Ayaklarimın altın da, 
Buruş buruş

Bir karış boy
Bilindik 
Kukla kollar arasında
Tepiniyor irdeler
Ayrışır iken gölgeler
Korkular sargılıyor
Tesellisiz bakışlar


Dün orada kaldı
Yetersiz sorgu
Komik bir yargı ile

Nedenler sorun,
Teşkil etmez iken

Aşinalık bozguna uğratır
Çileden çıkar yaşamışlık
Ve gümbür gümbür gelir
Çaresizliğe damgalanmış 
Kara  isyan

Uyku magduru kalır
Sade insan

Otlakcı kahpeler
Çıkarcı dümbükler
Bozmaz eşitliklerini
Sömürülmüş yürekler bırakırlar
Geride
İlerisini  hiç   düşünemezler
Nasıl kangirenleştiklerini
Bu gün

Düşünen nasıl irdeler
Gece gündüz demeden
Nasıl uyanır
Ölü sandıkları
Nasıl diridir
Göremezler
Anlayamazlar 
Ne olduklarını

Halkalanmaktan
Kördüğüm kalırlar

Çözülürlerse erirler 
Dağılırlar kitle kitle
Sonra, 
Kendilerini bulamazlar
Kaybolurlar

İşte ben, bunu gördüm hep
Yaşadıkca 

Onun için, huzur bulurum 
Anladıkca

Luzumsuzlukla savaşmam
Bir kediyle barış içinde
Yaşarım
Adını nankör koyup
Bana yeter


Hepsi bu