Hayat
Ne kadar garipsin

Bir elli yıl daha çıksan karşıma
Nankör riakar sahtekar
Edemezsin beni

Ne kadar sömürsen de, 
İyi niyetimi
Kin ile besleyemezsin
En ince fikrimi

Elbet dallar  kırılır
Kök sarsılır
Kabuk tutar yaralar

Yinede, aklıma  kızarım
Sana lafım  olmaz
Aldanan ben isem

Sine bellidir
Yürek saf ise
Güdülmek eğerilir
Koyun başın olur
Yumak yumak
Tüysündür
Bir sikke çekmez cümrün

Gün gelir
Elbette biten
Bittiği yerde kalır
Uzaktan bakılır
Girişlere çıkışlara
Kapılar bir bir kapanır
Güven tamir istemez
Yikıldımı yerle bir
Tarumar olur

Ve elinde, hassasiyetin kalır
Öz güvenin
Bilirsin fedakarlıklarını
Sığındığın liman 
Huzur verir

Çunkü kötülükle beslenen insanlar
İyiliğinle ezilir

Seni yaralamak isteyen
Hisleri tel gibi kopartır
Sen ondan
O hayattan, usanır

Ve ölur

Yaşatamazsın