YURDUM İNSANI


Bir gurup ihtiyar,parkta oturmuş,
Dertleri var birbirine benzemez.,
Bütün dertlerini dile getirmiş,
Dertleri var birbirine benzemez.

Sordum sual ettim,haliniz nice,
Gündüzler mi kısa,uzun mu gece.
Yüzünde nuru var,yüreği yüce,
Dertleri var birbirine benzemez.

Çektiği çileler yüzünden belli,
Yüreği yaralı, sözünden belli.
Tükenmiş umudu,gözünden belli
Dertleri var birbirine benzemez.

Hala aklı,fikri köyünde kalmış,
Seneler ömründen çok şeyler almış.
Hayatına küsmüş kendini salmış,
Dertleri var bir birine benzemez.

Dünyasına küsmüş,kaderle dargın
Kafası karışık, bedeni yorgun.
Hayatı boyunca yemişler vurgun,
Dertleri var birbirine benzemez.

ÖZDEMİR’İM dertsiz insan olur mu?
Dert ortağı,gam,gasevet alır mı?
Çeke çeke dizde derman kalır mı?
Dertleri var birbirine benzemez

Hamdi ÖZDEMİR
Emekli Astsubay