Yaşama dokun
Şu iç delen gülüşünle
Olamadığın kadar mutlu ol
Binlercesi umut denizi rüyalarında
Boğulup kalma yüreğim
Sade yaşa sende


Bırak akıp gitsin zaman
Yaşama dokun
Hiç durmadan varlığını hisset
O ay ışığında içini titreten
Evrenin en güzel manzarası karşısında
Sustur yüreğini
Bırak düşsün acının dizleri
Kanasın......


Aç perdelerini
Azıcık ışık girsin odana
Anlaman gereken zaman
Hiç korkma tamam
Geç karşısına hayallerinin
Kendini sorgula, yargıla
Herşey için çok mu geç?
Yoksa vakit daha erken mi?
Yapmadığın ne çok şey var değil mi?
Yüreğine esir, tutunmuşsun tek dala
Tek bir duyguyla yaşanmaz ki


Alabildiğince kelimesiźlik
Alabildiğince sessizlik
Geç git hepsini
Ne diye bu veda
Bir gülüşe bakar herşey
Hatırla
Önemli olan tek şey
Bir yerde gülüşün
Anında değişir tüm olumsuzluklar
Ve sonra sen....



sevay