Kişiden, kişiye; anlamı değişse de, herkesin ağzında ve kalbinde olan; kimini
mutluluğa taşırken, kiminin tüm hayallerini yıkan.. bazan, kişiyi bir arslan gibi
kükretirken, bazan da mecalsiz bırakan.. nefsi yönüyle Dünya’lı, ilâhi yönüyle de
Yaratan’ın bir armağanı olan.. bir atomun, elektronu ile protonunu bir arada tutan..
sevgi enerjisini, hissedip yaşadıkça; yani “SEVDİKÇE” neler ve neler olur...
Bunun anlamını ise; ancak derece derece, yaşayanlar bilir ve ilâhi sevgiyi, ancak
arayanlar bulur... Herkeste farklı çağrışımlar.. farklı yankılar ile kendini gösterir....
Ben de ise bu sevgi, şöyle dile geldi... Gönlümü, ele verdi.

S E V D İ K Ç E .

surprizsite.com/ŞİİR ROMANI KİTABI/ ŞİİR NO: 187

Sevdikçe; “yaratılış sırrına,” yaklaşırsınız,
Sevdikçe; gönül’ün dar yollarını, açarsınız...
Sevgi: Kâinat’ın; “Öz’ü, Ruh’u ve Maya’sıdır,”
Sevdikçe; özünüzü, mayanızı.. tanırsınız...

Sevdikçe: insanlar; “bir anlam, bir değer!” kazanır,
Sevdikçe: azar-azar; “kinler, nefretler..” azalır...
Sevgi ve muhabbetle; bütün zerreler, canlalır,
Sevdikçe; “sanal alemden.. gerçeğe!” varırsınız...

Sevdikçe; yayılan sevgiler, Alem’i kuşattı...
Sevdikçe; Hazreti Davut, demiri yumuşattı,
Sevgi; “atom’dan, Kâinat’a..” her şeyin şartı,
Sevdikçe; bazan, “Arş-ı Â’lâ’da, tur atarsınız...”

Sevdikçe, azalır; “acılar, elemler, kederler..”
Sevgi ile açılır.. kapanan, “en katı kalpler...”
Sevgi olursa, bükülür.. “en kuvvetli bilekler,”
Sevdikçe; “insan olma!” gerçeğini kavrarsınız!..
05-02-2010 SAAT: 04:15 Konak- İZMİR.