Devrilirken gün geceye
Palazlanmış ve nüktedan seyri ile
Şafağın
Kol kanat gerdi o gizeme.
Sükûnu beklenmedik,
İnkârı sözde kalan
Dudaklarda peyda olan
Bunca yalan.

Pencereleri dardı sevginin
Kavuşulmazlığın bağlanmış iken
Basireti
Çaresizlik idi
Bu hikâyenin bitimi.
Çok gördü belki de vuslatı
Yadırgadı o sefil ve dirayetsiz
Kimliği ile
Yoksunluğun nezdinde.

Sıcaktı kadının elleri
Buz kesmiş yüreği ile
Köşe başında beklerken adam,
Adam dediğin de adam olsa
Derin mavisinde gözlerinin
En derinden
Ve yürek burkan.

Eşkıya sevdalardı
Baştan çıkan
O kıpırdanışı ile
Mecazi yanılsamanın
Bir adım uzağında duran.

İklimsizdi evren
Sessizdi geçen gün
Adam sustu ve baktı
Yol vermişti düşlere
Düşmüşken aşkın ateşine.

Sabah olmakta
Durmuş iken saatler
Aynı yerde bekledi adam
Gelmeyeceğini bile bile
Sus pustu yürek
Aşka nazire edercesine.