yarın olmamıştı daha, yaşadığım dün geceydi
yağmur bulutları henüz ıslatmadan ellerimi
odamın duvarına astım, tüm güzelliğinle seni.

küçük küçük karelere böldüm resmini önce
sonra her kareyi yüz misli büyüttüm özenle
bir nakkaş gibi işleyerek saçının her telini
yerleştirdim duvardaki yerine bütün kareleri
yüreğimdeki kadar büyüdün böylece gözlerimde
tarifsiz çiçekler gibi açmıştın odamın içinde

/ kalemimin ucu kırıldı bir ara, canın yandı mı.

sonra gözbebeklerine kendimi yapıştırdım
ve dudaklarını en sevdiğin kırmızıya boyadım
evet işte sendin ve tam karşımda duruyordun
ne güzel yakıştın bu duvara biliyor musun
oysa şimdiye kadar odama hiç gelmemiştin
kalktım yerimden usulca dudaklarından öptüm

/ doğru söyle bana sevdiğim o an neler hissettin.

yarın olmuş, dün gece artık geride kalmıştı
sıktığım parfümünün yerini sarhoş kokum almıştı
hayal gezisi bitmiş duvar eski rengine boyanmıştı

CEVAT ÇEŞTEPE