5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1626
Okunma
Gece yolcuları olur
Her tren garında
Ufkunu görmeyen
Hasrete tutkun
Kavuşmayı sevmeyen
Vuslata gitmek bilmeyen
Yolunu unutmuş gece yolcuları
Şöhret gezer damarlarında
Karanlığın çığlıkçı dostları
Onlar hep gece yolcuları
Bazen hüzün satarlar
Kamış uçlu balonların altında
Bazen umut rüzgâra seslenir
Mevsimleri arar
Ayaz düşmüş saçlarında
Kömür ayakları
Meşinden elleri vardır
Aç açık aşları kuru yokluk
Vardır sepetinde hüzün acı çokluk
Uçuk satarlar yıldızlara
Korkunun soluğunu tutmuş
Yürekleri sıcak
Umuttan yarından uzak
Gün yaşarlar gece yolcuları
Cevap Yaz