Eğer sen de yalnızlığa düşersen
Sana eşlik ederim o sessiz uçurum diplerinde
Adını yankılandırırım biri gelip seni oradan kurtarıncaya kadar
Gelir biri eninde sonunda ikimiz de biliyoruz
Ben adını yankılandırmaya devam ederim delirene kadar
Yine düşersen oradayım merak etme
Eşçilik oynarız birbirimizi delirtmeden
Hava kararınca annen çağırır gidersin
Sessiz sessiz uyurum sonra
Rüyamda çiçeklerle donanmış bir merdiven sarkıtırsın
Hadi acele et dersin yalnızlık uçurumundan kaçırmak için beni
Olağanca güçsüzlüğümle tırmanırken merdivenin yarısında ip kopar
Uyanırım rüyalarımın bile bir sınırı var
Gerçek bir uçurum kenarında ölmeyi geçiririm içimden
Götüm yemez tabi çok fazla günahım var
Yine beklerim
Bu kez bir buluttan ip sarkıtmanı beklerim
Korkuyla harmanlanmış ümitsiz bir umutla
Elini uzatmanı beklerim...