Bir mektup sevdası benimkisi…
Öyle bir sevda ki..
Postacının her adımında,
geçmek bilmeyen zamanın her anında
ve uzaklara dalıp giden nemli gözlerdeki özlemler sarar yüreğimi…
Bir mektup sevdası benimkisi..
Kalemler bile bir başka yazar sözcükleri,
Satırlar dantel gibi sıralanır ince ince..taa derinliklerine nüfuz eder ruhumun cümleler..
Öyle bir sevda ki,
hep sen,yalnız sen varsın bu mektupta.
Hani sarı sarı kulübeler vardı telefon edilen postane önlerinde..
Zemheri ayazında jetonları zor atardı üşüyen eller..
Ama sevgili varsa eğer telefonun diğer ucunda,
Sesi duyuluyorsa,özlem gideriliyorsa bir parça,
Ve bir mektup sevdası dile geliyorsa o an..
O soğuk kulübeleri bir sıcaklık kaplardı.
Onlarca jeton tek tek atılırdı ayrılık olmasın diye..
Bir mektup sevdası benimkisi..
Yalnız seni anlattığım,yalnız sana yazdığım..
En güzel,en büyük, en derin aşklar anlatılır bu mektuplarda,
Her şey o zaman kıymetlenir,gece-gündüz,saat-dakika ve alınan her nefes..
Kıymete dair ne varsa bu mektuplardadır…ve en büyük kıymet sevgili..
Yani sen.!
Benim olman için ahh! ettiğim,yandığım,ümit beslediğim…
Seninle doludur beyaz sayfalar,
Seni anlatan mısraları bembeyaz duvak gibi saran sayfalar..
Ve ismin geçer bu sayfalarda açılmaya yüz tutmuş güller gibi,kardelenler gibi..
Bir mektup sevdası benimkisi..hep seni,yalnız seni anlattığım ve anlatacağım..