Günbatımı kızılca
Vaktinden önceydi
Gelişin...


Sen
Bir sokak lambasıydın
Uğurböceklerine inat
Önüne bakar
Ve hemen kaybolurdun
Işığın kaybolduğu yerde


Siluetin diyorum
Sokak lambasındaydı, bir daha belirmezdi
Eve gelir diye bekler
Bekler, bekler
Tüm beklemeler
Uğur böcekleriyle son bulur
Ve elbet uyurdum


Uyku denen şey
Sabaha uyandığında
Varlığı çelişik
Yeni bir rüya hazzı
Geçmişi silen
Ceketini görmek hazzı
Bir uğurböceği kalır sade
Uslu bir şarkı misali


Dolabın kapısı aralanır
Yine bir sen var
Şirince
Uçmaya hazır
Soğukluğuna inat
Gülmeye hazır
Sana inat
Sevmeye hazır
Bana inat
Gitmeye hazır
Bir rüyadaki gibi
Yeni bir sen var
Hiç gitmemişsin gibi


Askıdaki siluetin diyorum
Ceketinde bir yürek taşır gibi...