İş çıkışı yolda yürüyordum
Önümden bir çocuk babasıyla ağlayarak geliyordu
Üzerinde oldukça güzel bir kıyafet
Ayağında markalı ışıklı bir ayakkabı
Bir elinde börek bir elinde sindi bebek
Sordum tatlı bebek niye ağlıyorsun
Hem ağlıyor hem de pis baba dedi
Pasta almadı bana
Bak elinde börek var onu ye
Ağlıyordu hıçkıra hıçkıra
Diyordu bana ne, bana ne
Hemen yanında annesinin elinden kurtulan
Bir çocuk belirdi
Üstü başı perişan
Kirli yırtık bir tişört
Kısa ve kırışık bir şort
Ayağında plastik kopuk bir terlik
Bir elinde yarısını kardeşini ayırdığı kraker,
Diğer elinde telden yapılmış bir araba
Gülerek kardeş, kardeş diye
Ağlayan çocuğa yaklaştı
Elindeki krakerden uzattı
Ağlama dercesine onu okşuyordu
Düşündüm iki çocuğu mukayese ettim
Onlarda geleceğin mutlu mutsuz büyüklerini buldum
Birisi varlık içinde mutsuz
Diğeri yokluk içinde mutlu
İşte dünyanın aydınlık ve karanlık yüzü
İşte parayla saadet olmazın ispatı