3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1195
Okunma
Şu divane garip gönlüm dertli bülbülün misali
Diyardan diyara uçup bilmedik bir güle düştü
Hem rüyamda hem ayanda gül yüzlü yarin eşgali
Aklıma geldikçe (dostlar) gönlüm halden hale düştü
O güzelin kara gözü kaşı deger bu dünyayı
Elma yanaklı o yüzü saçı deger bu dünyayı
Ormanlar kalemin olsun denizlerde mürekkebi
Kaleme alınan yazı sözü deger bu dünyayı
Dünya bizim olsa bile neye yarar efendiler
Gönül sevdiğinden ayrı kara bağlar efendiler
Sanki deli dumrul olup saça sakala karışmış
Ömrüne ömür katacak yari arar efendiler
Kan kalemin her hücresi girip sığınacak mevki
Sanmayın ki bir hikaye, sanmayın ki bu bir öykü
Seven canlar sevdiğine, kul kurban eyler canını
Kul Yusuf’a yüzbin defa, ölüm gelse ölüm neyki.
Söz: Yusuf Aslan.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz
