İmdat feryadımı neden duymazsın
Dertleriyle yanlız kalmış Türkmen’im
Kurşun yarasına merhem koymazsın
Dünyada dermansız kalmış Türkmen’im

Atam sa Oğuzhan seninki kimdir ?
Gel de biraz olsun acımı dindir
Boş bekleme öyle tabuta bindir
Kefenler içinde solmuş Türkmen’im

Hani kardeştik biz ezelden beri
Yakıyorlar bizi bak diri diri
Düşman mısın bana izlersin şer i
Yoğun seyirciler bulmuş Türkmen’im

Namım dolaşmıştı bütün dillerde
Ahali öksüzüm gurbet ellerde
Sürünmezdi bir Türk kanlı sellerde
Zebani suyuna dalmış Türkmen’im

Yüceltmez artık tarihte şanın
Hakkın helal etmez ecdadın anın
Gün gelir de birgün titrerse kanın
Hayırsız kardeşi silmiş Türkmen’im

Güneşim mehtab da ölüm doğurur
Düşman vahşetiyle zillet yoğurur
Namus gitti acım figanda gurur
Eğilmiş başları bilmiş Türkmen’im

Araba şaraba diyorsun hep geç
Sarayında otur serbetini iç
Açmıyım tokmuyum sormadın sen hiç
Açlıkdan dağlarda ölmüş Turkmen’im

Yafes’in Türk adlı oğlundan nesli
Giryandaysa şimdi önü de sisli
Allah bir peygamber Kur’an la besli
Peygamber soyundan gelmiş Türkmen’im

Ayse KAVAK