Eskimiyor adın eskimez tadın
Yeni yeni çiçek gül Eskişehir
Sakarya parlıyor fevzin de şad’ın
Gönülde yeşeren dal Eskişehir

İlhamlarla doğdu bir Yunus Emre
Kalbleri fetheden ışıtan cemre
Ayaklar alışır sanarsın umre
Ruhları okşuyan yol Eskişehir

Tramvayı geçince neşeler saçar
Çocuk seslerinden çiçeği açar
Masmavi göğünde kuşları uçar
Huzurdur dudakda bal Eskişehir

Dünyayı mest eyler o lüle taşın
Pipoya işlenir belki de başın
Gözün görmez ise üzülür kaşın
Yüreklerde böyle kal Eskişehir

Türkmen asaleti Oğuzdur soyu
Yudumla bir bardak kalabak suyu
Hücrede uyanır hemen beş duyu
Tatlanır sözlerle dil Eskişehir

Üniversiteler alim divanı
Geleceğe ışık olur tavanı
İlimlerle işler akıl savanı
Nesile aydınlık tül Eskişehir

Işıkların ayı hep kıskandırır
Yıldızlar peşine alıp kandırır
Ayrı düşen ömre dertten yandırır
Vuslata kucak aç gel Eskişehir

Ayse KAVAK


(Sakla beni siir kitabimdan)