gün olur harman olur gün olur derman olur
gün gelir beklemezsin söylenir ferman olur

belliydi yüz ifadesinden, mahzundu sözlerinden
ah!zaman geriye gitse süzülüversem gözlerinden

sevdiğine değer ver, değerince değer ver
sen âlemin özüsün önce kendine değer ver

sözün erliği mesele,bezmi eleste söz verdin
sen, Allah’a ram ol,hakikate gönül er

düşünce ve eylemde belirgin değilse iman,
bedenen ve ruhen iflas etmiştir insan

yüce sanatında hep bir gizem, ilahi bir sır
sirayet ettirir inançlı kullarına,yansıtırlar nur

eğer;haksız bir engel varsa işin ucunda
neyi ne kadar tutabilirsin ki; avucunda

her şey değişir her an, işlenir deftere
bilir misin,gemi ne zaman çıkar,son kez sefere?

yaratılış gayesine, uygun yaşamıyorsa bir insan
bilenle bilmeyen bir olur mu?kendini adamdan saysan

bazen gelmiyor içimden,bir kaç satır karalamak
bazen de diyor ki gönül;boş ver, zamana bırak

dostlarım demiş p’etain;(*) “zevk bizi mahvetti”
İşin aslını öğrenemedik;bizi de batıcılık halletti.

nefsini övme eleştir kendini sıklıkla teftiş et
münezzehsin sen Rabbim kullarına merhamet

yaralı bir kuş uçma ümidiyle nasıl çırpınırsa
bekle selahaddini,ümidini kaybetme,mescidi aksa

kurtuluş yakın sükuta erecek,elbet yüreğindeki acı
mesele;kalbe gidecek yolu bulmak,ilahi kanun ilacı

nefsani bir zafiyetle aldatılan kendimiz
kötülük bize nefsimizden,kendimizden zehrimiz

içeriden açılan bir kapıda ihtiyaç olmaz tokmağa
manalı bir kalp belli eder,özünde taşır pak maya
yusuf erdoğan