Çatlamış topraklarda,
Çöl ortasında,
Deniz kıyısında,
Karınca yuvasını sel bastı,
Akabinde yardım çığlıkları koptu,
An ve an artıyordu,
Sıcak yuvalarda ölü ve yaralı,
Ambulansların yanına dizildi itfaiye konvoyu.
Karınca kararınca kadın ve çocuklar,
Yığılmışlardı sakız kağıtlarının üzerine.
Yardım malzemesi taşıyan atlıkarıncalar,
Ağlıyorlardı,
Çürümüş yaprak yediriyordu anne karıncalar,
Evlatlarına,öfke ve hüzün içinde.

Masal bitti,
Bu okuduğunuz dünyanın gözünde Filistin hikaysi.
O kadar küçük bir devlet ki,
Ölüp gidenleri hiç kimse göremedi.

Üç maymunu oynuyor cellatlar bize,
Karanlığa kahkaha atıyorlar,
Onalar,
Tepde Beyaz bir saray içinde.

Hepimiz avrupalı olacağız,
Vicdanımızı,onurumuzu sata sata.
El etek öpüp yalakalık yapacağız,
İblisin gözlerine baka baka.

Yanlışlıklara itiraz edenlere,
Siz ne yaptınız ki ?
Neyi ortaya koydunuz ki?
Diyecekler,
Yaşlı beyinlerinden feragat edenler.

Ya bizde bitki gibi yaşayacağız,
Ya zehirli,kokmaya başlayan bitkileri,
Kökünden koparacağız.
Ağır olsada,
Paslanmış demir olmayacağız.