uyutulmaya gelmeyene;

şiirle uyutmaya bekliyoruz sizi,
yoksunuz.
Sahi işleriniz mi yoksa uykunuzun ağırlığımı tutan sizi?
oysa biz bir ekran karşısında bekliyorken sizi
tek konumuz sizdiniz.
Dört kişiyiz yer minderi üzerinde
yanı başım da Nazım
habire Seni anlatıyorum
Nazım bu akşama dair muhakkak bir şiir yazacak eminim bundan
öyle çok anlattım ki seni
şiirin sonunda memleket sevgisini
benim sana olan sevgime bağlayacak.
Yalanda değil hani az söylememişimdir üstatların hepsine seni.
Hele Cemal’e kadar çok anlattım ki.
Bu Cemal yok mu bu cemal
bakın beni hiç dinliyor mu?
Murathan’a bir şeyler söylüyor
sesi kısık kısık uğultu gibi geliyor
ama biliyorum ki,
konusu hep ’’sevda sözleri’’.
Benden bir kalem ve kağıt istemişti gece başlamadan
ama özellikle belirtti kurşun kalem olmasını
’’silgi istermisiniz?’’ dediğimde
’’Yok hayır’’ diye karşılık vermişti.
çalakalem olmalıymış
şiirle uyutulacak olana ve bu geceye yazılacak olan yazılar.
Şimdi çay bardağının yanında karakalem le yazılmış bir kağıt görüyorum ki,
içinde mutlaka benim sevdama dair ’’sevda sözleri’’ var.
Bakar mısınız başlığa
kalın eğik elyazısıyla ’’Ağrı’nın İshak Paşa sarayına aşkı’’ diye
pek şaşırdım!!.
Ve Murathan’a bakarken şaşkınlıkla
bu şaşkınlığın sadece bende olmadığını da anladım.
bana tebessüm ederek
’’Yazmış üstad Cemal’’ dedi ve ekledi ’’bize birşey düşmedi ki’’
Bir defteri varmış onu uzattı bana
defterin ilk sayfasını cevirdim
ilk yazının başıydı ’’aşkın cep defteri’’.
Yazılar bitmeyecek anlaşılan size dair
baksanıza her yede siz varsınız.
Sahi hala bekliyoruz.
şiirle uyutmaya bekledik sizi.
Yoksunuz!!
işleriniz mi yoksa uykunuzun ağırlığımı tutan sizi?