Ömür dediğin ne ki su gibi akar geçer
Yaşlı bir yüz görürsün göz atınca aynaya
Bu ben miyim diyerek umut hayalde göçer
Gençliğin geri gelmez varsan hanya Konya’ya


Ağlamaya başlarsın daha henüz doğarken
Tüm ailen mutludur gezersin kucaklarda
Sevgi damlacıkları çoğalarak yağarken
Eğer bebek erkekse nam olur ocaklarda


Ana baba derler ki ah bir okula gitse
Anlamazsın ey çocuk nasıl geçer bu günler
Kara kara düşünür der okullar bir bitse
Zaman geçip giderken dal olur hep sürgünler


Takvimlerin günbegün düşerken yaprakları
Nihayet lise biter yeni bir telaş başlar
Üniversite olur artık son durakları
İstediğin olursa sevinçle akar yaşlar


Biter okul günleri başlar iş güç telaşı
Elin ekmek tutunca bir de yuva kurarsın
Nasıl kaynar tencere nasıl pişirsek aşı
Diyerek düşünürken oğlan kızı ararsın


Kızın oğlun evlenir sıra gelir toruna
Emeklilik yaklaşır saçlarına ak düşer
Mutluluk sarar gönlü asla gitmez zoruna
Biter dünyada işin beden ahrete koşar


HASAN YILMAZ
21.EYLÜL 2014