1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
568
Okunma
Ben öldüm dostlar çocukluğumu çocukken kaybettim.
Hızlı bir giriş yaptım hayata bilinmezliğe sürüklendim oyuncaklarımla..
Hayallerimin peşinden koşmaya imkanım olmadı hiç..
Ne zaman bir kuş görsem bir kanadı kırıktı.
Kuş oldum kanat açtım semaya şehrin pis kanalizasyonuna düştüm..
Temiz gökyüzünü kirlettiğimi düşündüm bir müddet varlığımla.
Yalnız bir canımı idare edemedim dedim ya çocukluğumu çocukken kaybettim,
bulamıyorum ya yolda yada ilk kez toprak kazarken düşürdüm bulamıyorum işte derin bir
çukura gömüldü çocukluğum..
Olsun dedim olsun bulurum dedim en sevdiğim şehire geldim biri çaldı çocukluğumu hayallerimi tutup fırlattı denize.
Denize de kırgınım ne beni aldı ne de çocukluğumu geri verdi bana.
Yorgunum.. ama olsun! Herşey için eyvallah..
5.0
100% (1)
Cevap Yaz