Saat 3 buçuktu şehrin yalnız ve karanlık yollarında dolaştım
eve gittim üzerime sinen sigara kokusunu çıkardım
özlemedim seni tek düşündüğüm gazzede yanan çocuklardı
Bir şarap açtım hani beraber içeceğimiz sakladığım

Merdivenleri çıkarken zorlanıyorum artık
tam şurda yüreğimin ortasında bir ağırlık var anlayamıyorum
gittiğinden beri oltayı bacağına taktıran acemi balıkçı gibi
acı çekiyorum beklediğim umutlar için

gelmeyeceksin biliyorum bu farkındalık büyütüyor beni
birde gözlüklerimin altından akan bir iki damla yaş
boş kağıtlar sırdaşım oldu gecelerde
sen yoktun onlar vardı benimle

son kez görmeye geliyorum seni
sen farkında değilsin
umutlarımı ezdim şarap yapan kadınlar gibi
onlar şarap yaptı ben keder

son fırtımı cekerken cigaramdan
yanağımdan süzülen son damla yaş gibi
yitip gittin gözümde artık bitti
son kez görmeye geliyorum seni


sesini silip kulağımdan öpüşünü koparıp dudağımdan unutuyorum seni
siliyorum ayak izlerini şehrin loş ve yalnız yollarından