Kıyısında yaşıyoruz hayatın
Tam kıyısında
Yanımızda tutunacak bir el
Bir dal parçası yoksa
Düşmemiz an meselesi
Türlü türlü uçurumlara...
Düşüp çıkanlardanız
Kim bilir kaç kez
Diplerden topladık
Parçalanan ruhumuzu...
O yüzden biliriz
Yürek kanamalarını
Şiir dizelerine
Nakarat yapmayı...

Kıyısında yaşıyoruz dudakların
Kendini görmez
Haddini bilmez
Kötü sözü esirgemez
Karalamaya susamış
Kahpe dudaklaıın kıyısında...
O yüzden köprüleri değil
Gemileri yakarız hep
Gözlerimizin derinlerinde
Hayalet gemi enkazları
Çarpar birbine
Tekrar tekrar batarlar
Şiir hecelerinde...

Kıyısında yaşıyoruz hayallerin
Su damlasının kahkahasında
Güneşin üşümesinde
Minik bir bulutun
Bebek kokulu teninde...
O yüzden imkansızı severiz
Hayallerin gerçeğe döndüğü anda
Bin kez biter
Bin kez başlarız yeniden
Hayata
Yüreğimizin pencerelerinden taşan
O mavi şiirin
İlk mısralarında...

Esra TÜRKER KONUK - MAVİ ŞİİR - İKİBİNONDÖRT