altı yaşındaysan
ve gözleri göçmüş bir şehirde
evin yolunu kaybetmişsen
bu şiire doğru dizeden giremezsin Enes!

atalarının feodal iyimserliğini yitiren
nemli bir seher yelisin artık
madem gözlerin küstürülmüş
en sevdiğin gömleğin yırtılmış
ve madem annen sa’y halinde her sokakta
durma!
kıvrılan ilk ırmakta saklıdır vuslat.. es!

aklı başında bir deliliktir kaybolmak
ki bazı mikroplar kalbe doğru damardan
ulaşmayı bilirler değil mi
ve yine sızlı olur el değmemiş bir aşkta
herhangi biri olmanın kifayetsizliği..

oyy Emily!
şehirlerin iskan edilmemiş hallerinden
çarpıp geçmektir rüzgar olmak
bakir ölümüne giydirdiğin şiirler
ve çıplak çocuk gözlerini kuşanman
yırtılabilir bir yaşam biçimi..

büyüyün artık eyy çocuklar
dedik ki esmer güller var
ve ’nereden eserse essin rüzgar’
kayıp çocuğun gülüşünde saklıdır
yenik bittiğim tek maceram
gerisi bahar
bahar ki; şizofren bir ruh devinimi..

_____OFFFFFF
_____/ Bab-ı Ali yokuşu kadar yorgunum yine
_____’sevdiğim! biraz borç para versen keşke’/

Böylece Necip de anımsanır
ve kayıp çocuk
ve rüzgarın çarpıp geçtiği şehir
ve benim rüzgar hallerim
yeniden kutsanmış olur..