Yarını olmayacak sabahın seherindeyim.
Kılıbık bir gülüşün bıyığından dökülen
Ve tebessümlerim teessüflere sarılmış
Yılgın bir cümleyim…
Düşün ki;
Kireç tutmuş çaydanlığın dibi gibiyim.


Boşaldığında gökyüzünden hayaller
Ucu yırtık bir sayfa düştü insanların ciğerlerine
Ciğeri sevda etmeyen düşlerde seviştik çoğu yerde
Aslında kırık bir kül tabağıydık zamanın dilinde
Bir yağmur esintisi
Bir mart sabahı gölgesin büyüdük ve öldük
Şimdi tarifi imkânsız ağrılar bizimkisi.


Kıştan kalma bir kartpostalın kıyı şeridinde
O’nsuzluk çukuruna düş’müşüz
Etekleri hovarda bir sevgilin
Rimelsiz kirpiğine asılmış söylemlerimiz
Ve aslında biz,
Biz değilmişiz.


Pek bir afiliydi yürüyüşün giderken benden
Bir yanın gökyüzüydü sanki
Diğer yanın Kafdağı etekleri
Eteğine sarıldığımda, kış ertesi bir kuşluk vakti
Düşüyordum avuçlarında…


Bir çığlıktı kan kusan nefretin diğer tarafı
Bir sonbahar güneşinin ikindi vaktinde ölüyorum
Sen şimdi yine yanlış anlarsın beni...