Seni sevdiğimi duyanlar geldi
“Onu sevmek ağır ceza.” dediler
Her biri karşıma geçip dikeldi
“Kalbini bastırır tuza.” dediler

“Özletir bu fettan ölümü bile
Uğruna ömrünü versen nafile
Üç günde döndürür seni sefile
Kafanda pişirir boza.” dediler

“Kökünü kurutur, daha yok mu, der
Yok desen anında terk edip gider
Başından eksilmez hüzün ve keder
Sabır, sebat yetmez naza.” dediler

“Babayiğit gelse dinletemez söz
Yalanda dolanda doğuştan dansöz
Aşüfte, yetinmez, tam bir paragöz
Kanaat etmez ki aza.” dediler

“Yolunda rast gitmez asla bir işin
Çeneni sıkmaktan dökülür dişin
Yaz günü körükler sönse ateşin
Kış günü yatırır buza.” dediler

“Eftene püftene kızar, kudurur
Elleri belinde karşında durur
Gelgeç gönüllüdür, tekmeyi vurur
Ona çekemezsin hiza.” dediler

“En ufak hatanda idamdır yaftan
Kalemini kırar, anlamaz aftan
Buyur işte: âlâ biçilmiş kaftan
Çekmek istiyorsan eza.” dediler

“İnme iner; tutmaz ayağın, elin
Kekeme olursun; dolanır dilin
Kayıtlara geçer ibretlik hâlin
Mezar taşına da keza.” dediler

“Dayanamaz ‘Benim!’ diyen hiçbir kul
Kahrından çatlayıp dökülür pul pul
Ne canlar yakmıştır; sayısı meçhul
Sonun ölümcül bir kaza.” dediler

Pek meşhurmuş ünün; vallahi şaştım
Daraldı yüreğim, bunaldım, şiştim
Yalan yok; korkumdan yollara düştüm
“Vaktin varken hemen uza.” dediler

Mücella Pakdemir