Sarhoştum bir akşam üstü serinliğinde.
Kaybettiğim her bir anım,
eski fotoğraflarda gizliydi

Oysa şimdi deli deli bakıyor bana gözlerim aynada.
gerçeğin içinde gerçeksiz çaresiz yaşıyorum.

Ellerimde birmilyon sinek ısırığı,
başımda,göğsümde
bahar rüzgarlarının serinliği,
rüyalarımda şehrimin hüzünlü sönük ışığı var.

Kokusunu duyuyorum
karşı komşunun bahçesindeki olmayan leylakların
Sokaktan kısa etekli liseli kızlar geçiyor.
Kötü kaderli mutlu kızlar
hüznün içindeki mutlulukta buluyorlar gülücüklerini.

Ayrılıkta,hüzünde, aşkta kahır
gerçeği bilmek yetmezmi kahır!

Güçlüyüm korkulu anlarımda sığınacak kadar
ve akıllıyım belki sığınacak yerleri bulacak kadar.

Yirmibeşimde buldum aşkı
tohumların yeşermesi gibi bir şeydi
içimden çıkan aşk.

Kara gecede bir tanecik yıldız gibiydi
o koskoca serin geceyi
ısıtmaya yeten aşk.

Kurallara boyun eğmekte neyin nesi çaresiz
aşkımın ırmak ırmak aktığı anda,
gözümü her yumuşumda,
siyah yerine pembeyi gördüğüm anda,
acıyla kıvrandıran yanmaya benzeyen,
beynimde duran özlemi yok ettiğim anda,
dünyalar güzeli bir kız görsem
dönüp bakarmıyım sanıyorsun ikinci kez.

İşte buldum seni
şu daracık odanın içinde dünyayı gezmeksin sen.
Fakir bir boyacı çocuğun
boya sandığının ağırlığında gizlisin,
mendil satan çocuğun ellerindeki pembe üşümelerde gizlisin
görüyorum seni
işte oradasın! yaşlı adamın yüzündeki en derin çizgisin sen.
bebeklerin pırıl pırıl yüzlerindeki
o en saf,en masum,en güzel gülümsemesin sen
görüyorum seni aşk!
bir annenin çocuğu için akıttığı,
en gerçek gözyaşında bir damlasın sen.

Delimiyim neyim ben
kör kör baktığım dünyada
en çok gören benmiyim.
Yüreğimdeki hüznüm
gördükçe yok oluyor gerçeği.

Orhan Karartı