Sen
Marifetli ellere”inat”yazdırır
Anlamsız hicivlerinle
Yergi düzersin
Köroğluna’da eşkıya diyebilir misin?
Sen
Lügatini temizle
Bulunmasın eşkıya
Buyurmasın asice
İçinde”kini”temizle
Öyle kal sessizce
Gözlerin konuşsun dilin lâl
İnsana yakışan hâl
Ama derinden ama yüceden
Hayatın her anında aynı gerçek
Yarab!
Dindir öfkemi
Bu nasıl geçecek
“Herkes haklı olduğu zaman, herkes haksızdır”(1)
Yollar bizimle başlar, bizimle biter
Sen
Gerçekten görmek isteseydin
Anlardın
Sen
Lügatini temizle
Kendinden arınırsın belki
Benden kalemimi kırmamı isteyebilirsin
Onu da yaparım
Bundan sonra sayfama değil
Gönlümün mavi atlasına yazarım
Kazıyarak
Gökyüzü mavi atlas değil mi?
Hem onu kesip biçemezsin ki?
Kazıdığım o billur renkli yaldızlı güzellikler
Göz kamaştırıcı ışıltılarını
Sana rağmen
Yansıtacaklar
Sana rağmen
İstemesen de
Ben ikimize de yeterim
Sen siluetinle kaybolurken ortadan
Benim tek çiçekli ümitlerim
Derinlerde yol alır duyulur sesim
Kirlenmeden
Kirletilmeden
Kalbimin sesini dinler
Kendimde eriyip tükenirim
Ama ben seni hep özler
Beklerim
Yusuf Erdoğan
(1):Lalehausse’e