Ay ışığı yansıyor odama süzülerek penceremden
Düşünceler kuşatıyor pervasızca etrafımı
Kimi zaman sessizliğe bürünüyor halim kimi zaman sensizliğe
Sakin sularda değil hırçın dalgalardaki sessizliğim
Senden uzak durmak değil ayrılığın sensizliği
Haykırıyorken hakikatleri dile getiremiyor bazen dilim
Paslı bir kilit vuruluyor üzerine çözümü zaman alan...
Geçen zaman daha da yaralıyor sessiz haykırışlarıma sığınmış yüreğimi
Tek yapabildiğim yüreğimi dinlemek sessiz ve çaresiz
Seni bekliyorum dostum gönül denizimin sahilinde ...

Karanlık fırtınalı hayatımın doğan güneşi
Sevginle yeşerdi yeniden ümitlerim
Korkuturken karanlık mağaralar önceleri
Senle aydınlığa erdi yüreğim
Işığı yansıyor artık dostluk ateşimizin
Hem aydınlatıyor hem ısıtıyor gönüllerimizi
Ne kadar şükretsem kafi gelmez
Bu canıma can katan dostluğunu yaşattığı için Rabbime
Sıralandı yine düşlerim o derin hayallerim
İsteklerini dindiremez oldum sabırsız yüreğimin
Kavuşma gününü özlemle bekler ve bu can seni çok sever ...