MAVİ KELEBEK

ben seni üzerim dedim
hüzünlendiririm,aglatırım hatta
yüreginin girdaplarında kaybolursun
gücüm yetmez oralardan cekip cıkarmaya seni
sonra kahrolurum,
bilinmez zamanlarda
ben kendimle bile saklambaç oynayan
bir çocugum hala
her sobe dedigimde
bir kötülük dünyadan eksilsede
binlerce kötü sey oluyor biliyorum
ve ben bu yüzden kendimden
hep özür diliyorum
anlaşılmaz bir labirentin ortasında
bütün acılarımın çeteresini tutarken
yanımdan yöremden geçenlere
dokunmayın ,dokunmayın diyorum
ben mavi bir kelebegim
dokunmayin tılsımı bozulmasın sevgilerin
sırlarla kaplı kanatlarım düşmesin avucunuza
ben acının başkentinde dogdum
sadece bunu biliyorum
ökse kurmussa simdi parmaklarıma yanlızlık
bir çiçegi severken içim burkuluyorsa
ve hala serçe olmak
kelebek olmak istiyorsam
bir baykuş başucumu konak tutmuşsa
ben bu en uzun en kısa yolu
dirseklerim kimseye degmeden
geçmeye çalışıyorsam
öncesi ve sonrası olmayan
bir ikilemim ben
kendi taşlarınca zaptedilmiş bir duvar
kendi sularında bugulan bir nehirim
bu yüzden ipek kozasında
böyle biçare
yeni hayatlar dogurmaya ugraşmaktayım
dokunmasın gözlerime gözlerin ki
yüregim yüregine dokunmaya kalkmasın
hüznün damarlarındaki o mavi gece
seni sarıp sarmalamasın
ben iyi gelmem ki sana
sonu yazılmamış bir manzumeyim işte
kalakalmışım kagıtlarda
anlaşılmaz bir dilden
türküler söyleyişim bundan
ben mavi bir kelebegim
kanadım ,kanadım ,kanadım
kanadım düşmeye hazır avuçlarınıza....