20
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
2107
Okunma

/Önce kendine güvendir hayat /
Çocuktum alıştım hayatın gizemli dokunuşlarına
Büyüyerek öğrendim yaralarımı kanatarak
Gençliğimi savurdum rüzgara yol bulsun diye
Ben yaşam hamurunda yoğruldum
BU KADIN /
Bazen masum gözleriyle hala çocuk
Be adam
Sen kimdin
Sensizliğe sensizde alışırım
Olgunlaştım,
Eğlence diye dudaklarıma değen kadehler
Kimi zaman müzik oldu sesime
Kimi zaman aldanmışlıklarım yalanlara
Ben bu yaralı kalbimden ağlaya ,ağlaya
Çok dost yolcu ettim kara toprağa
Gidenleri özlüyorum
Asla unutmadım
Halan yalnızlığımda hep yanımdalar
Gün geldi
Yarım kalan umutlarım Sevmek isteyip kaçışım
Kaybetmek acısını kaybettiklerimde gördüm
Gözlerim iki damla kan akıtsa da
Yılların yorgunluğu çökmüş yüzümdeki çizgilere
Sigaramın dumanında savurdum dertleri bulutlara
Be adam
Güvensizdin ne işin vardı bunca zaman
Neden benim hüzün dalgalarımda savruldun
Geçmişime el atmak. buldun mu sana değecek
Hadi git dost
Bahtını güven duyacağın kapılarda aramaya
Varsın kimseler olmasın hayatımda
Ne öncesi ,ne sonrası değişmedim
Öğrendim
İşine geldiği kadar oluşumu
Değişmedim ,değişemem
Bundan sonrada aynı MERAL MELEĞİM
Üzüldüm
Bunca zamandır benle vaktini öldürmene
Keşke yalan olsaydım
Bırak
Anılarında
Güvensiz kalayım
Önce kendine kendini sor yargıla
Unutma
Güvensiz dosta vakit harcanmaz
Be adam
Sen kimdin
Sensizliğe sensizde alışırım
Bende bu yürek varsa
Yeniden yürürüm
Başak tarlalarına
5.0
95% (21)
4.0
5% (1)