Vedaları sevmeye / Alıştım
Alıştım
Çünkü
Gidiyorlar sıra ile
Adına ne denir bilmediğim duygu
Bakıp ta görmeyen göz mü
İncinmiş kalp yere düşen cam kırıklarımı
Hatırlamak istemediğim çocukluğum
Safça inanarak yaşadığım gençliğim
Herkes gibi
Sokaklar vedalarını çoktan etmişti
İşte
Bu yüzden

Vedaları sevmeye / Alıştım

Yuvası olmayan kuşlara benzer hayatım
Sağa sola alaca geyik gibidir yüreğim
çocukça sevda deyip yuva kurmamdan
İstenmeyen eve gelin olmaktan
Yok olmuş ailemden
Hor görülüp dışlanmaktan yoruldum
Ve sessizlik ben dedim

işte
bu yüzden
Vedaları sevmeye /Alıştım

Artık vedalar eskisi kadar
canımı yakmıyor
Gidenlerin gölgesi de yok aklımda
Ne kadar çok alıştıysa hala atan minik
kalbim
Her uyanış yeni sabaha veda
Alıştım be
Baba yok ana yok kardeşler paramparça
Griye çalan havanın karaması gibiydi
Benim Dünyam

Ne çok alışmışım terkedilmeye
Kimi sevsem hayat benden çalıyor
Ellerimi uzatsam giden dönmüyor
Sıra bana geliyor
Tek kalan hayatımın içinde
Sevdiğim sigaram kitaplarım
Huzur bulduğum evim
Dinlediğim Ezan sesleri
Duvardaki asılı fotoğrafım bile
bir gün boş kalacak
oda
Vedasını edecek

işte
Bu yüzden
Sessizce yok olan
Vedaları sevmeye /
ALIŞTIM /












/Meğer ne çok kayıp yaşamışım geri dönmeyen /