"Şeker atmaya gerek yok,
Senin her yudumun 5 şeker..
Senin dudaklarına çarpsın yeter." diyordu sahildeki çaycı çocuk.
Sahi, yerini tutabilir misin dünyadaki bütün güzelliklerin?
Gözlerin, o kömür karası gözlerin yeter mi geceye? Geceyi hatırlatmaya?
Ya bakışların? Durdurabilir mi tüm güzel anları, dondurabilir mi zamanı?
Ya o kokun? Cennet kokun, gül kokun? Utandırır mıydı tüm gülleri? Bütün çiçekleri soldurabilir miydi?
Peki hiç bıkmadan bir ömür boyu duymaktan sıkılmadığım sesin?
Bütün güzel şarkıları unutturup, bütün ötüşen güzel kuşları susturabilir mi?
Endamın?
Güzelliğin?
Sonbaharın deli deli esen rüzgarlarını kesebilir mi yürüyüşün asilce?
İlkbaharın tomurcuk tomurcuk can mevsimini, nefes alışını diyorum yani, durdurabilir misin dokunuşunla?
Sen diyorum yâr.. Sen...
Gönlüme helal olanım..
İlk heveslenişim..
İlk kalp ağrım..
Bir ömür boyu dünyam olur musun?

Ferhat MEŞE

03.09.2014