Bir an geldi baharın bitiminde
Gönül gözlerim
Seyre daldı hicran penceresinden.
Beni benden alan
Aleni derin edebin mi
Uzaktan boyun büküp iç çekişin mi.
Her sualin yanıtsız kalması mı sende
Bir yudum hissiyat mı türevi.
Yoksa akla hayale sığmaz nefret mi.
Çelikten bulutlar üzerimde turlar,
Turladıkça yağmur yağar.      
Yağdıkça ağır basar bedenim.
Dizlerimin bağını çözen
Seni sevmenin külfeti mi
Korkularım var ıssız gönlümde.
Kilitli sandığım en derinimde.
Gece ay aydın seninle oysa. 
Oysa kelebeklerin ömrü uzun seninle.
Ah ah...
Gönül ve aklımın ihtilafı
Biri ak der belli, al olmaktan korkar diğeri.
Biri yanmaya meyilli ve asi.
Diğeri yakmaktan endişeli.
Hicran penceresinden bakar gönül gözlerim.
Vuslatini beklerim gözlerinin;
Nedir seni imkansız kılan,
Nedir kış ayında bana baharı aratan.
Sen zamana karşı, ismine inat
Eylülde yeşil kalan tek yaprak.
Ben gölgende soluklanırken;
Gözlerine, gözlerim seyre dalsın bırak.