0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1770
Okunma
Ben senin hiç görmediğim omuzlarında uyudum;
Ben o uykularda;
Uyandığım vakit, hatırlamadığım düşler gördüm.
Islak kaldırımlarda yürüdüm.
Her sokakta adını aradım.
Çoğu zaman telefon kulübelerine çattım.
Beni sana getirmeyen yollara darıldım.
Öfkeliyim !
"O benim" diye, beni kandıran, İstanbul’u heder ettim.
Umutlarımdan kelepçelediler beni.
Issız, ıslak, sensiz gecelerde mahpus edildim.
Kaç af çıktı kim bilir ?
Muebbetimi bitirmedi benim.
Yağmur yağdı tenimden uzak.
Saçlarına dokunan rüzgar;
Ellerimden uzak.
Hayatımın üzerine atılmış binlerce çizik.
Kütükte adım silik,
Silik şimdim, geleceğim silik.
Bir tek senli olan günlerim bildik.
Öfkeliyim !
Ben Senin hiç görmediğim omuzlarında uyudum...
5.0
100% (1)
