değerli söz eri mecit aktürk üstad’a

“cevab-ı aşkı kim anlar kiminle söyleşelim.” leskofçalı galip bey

gönül bu ne başı belli ne sonu
sizi davet etsem gelir misiniz
burada ne bendir ne de sen konu
hüsnüniyet nedir bilir misiniz

gönül sırdan ayna latife hoşluk
gönül ilk insanda duyulan boşluk
gönül ne bilmektir ne de sarhoşluk
hakikati arar bulur musunuz

bir şiddetli ışık düşse de akla
dünyada ayrılmaz karalar akla
uyku nisyan gezer rüya yasakla
dur dese sınırda kalır mısınız

gül iseniz dikeni var diyorlar
bülbüle de bir gözü kör diyorlar
her bir işi ehline sor diyorlar
bir tebessüm edebilir misiniz

“enel hak” demeyi tasavvuf sanma
sen olsan neylerdin nefsine kanma
şeytana hak ver de la kin inanma
kıssadan bir hisse alır mısınız

bu dünya bir gurbet bir ekim yeri
tarlada tohuma ilk bakım yeri
ve vatan denilen soy çekim yeri
şehidi görseniz ölür müsünüz

son durak nerede kabirde midir
kabirden alınan haberde midir
haberden de gizli kaderde midir
kaderi elekten eler misiniz

dünyevi başıma bir taş vurdular
hassas davet diye beni yordular
değerli söz eri size sordular
namazımı kılabilir misiniz