Sürçü lisan ettiysem affola
Kafir duygulara artık mola
Kendimdeyim işte bunca zaman sonra.
Unuttum çoktan
Gittim gideli buralardan
Ne var ne yok bıraktım ardımda
Ömür boyu taşıdığım ne varsa…

Biraz efkar biraz karmaşa
Ve bolca da sevda.
Karşılık bulmasa da gönül
Zaman durur
Ne zaman düşse akla.

Paslandı sanma yürek
Sen yeter ki niyaz et
Kılı kırk yardım ömür boyu
Kıdemli hayaller yine de
Ermedi nihayete.

Ne tutukluyum hayat denen zindana
Ne de gıpta ederim başka kula
Ne varsa beni ben yapan
Bir o kadar içimde yaşattığım.

Yeri geldi mi bir kelebek
Zaman zaman naif bir serçe
Gözümden sakındığım her kimse
Yaşadım payıma düşen her ne ise.

Karşılıksız sanma o sözleri yürek burkan
Ne bir düş ne de hayal gördüğüm
Gerçeğin ta kendisi
Sanma da asla kifayetsizim.

Bir bukle de olsa tükenmez söz bende
Biriktirdim tükenmez sevgimi bir bir yürekte.
Korunaklı bir dünya benimki
Kapısı hep kilitli.

Diyar diyar gezmişim de nafile
Kaybolmuşum Yunus’un dizelerinde
İçimde saklı o beni bulmak adına
Yitip gitmemek o telaş ile
Karanlık ve engebeli derinliklerde

Göçebe bir hayatın en son temsilcisi
Sorular da tükenmedi hükümler de
Asla da sormadım neden diye
Sadece sevmekti elden geldiğince
Gönül düşse de derde.