Altmış dokuz yılı, martın üçünde,
Bir nefer çoğalmıştı yeryüzünde.
Güller açtı ailenin yüzünde
İşte bu benim, kısacık hayatım.

Sekizinde yetim kaldı babadan,
Ömür boyu memnun kaldı anadan.
Her şeyi tamam eyledi yaradan.
İşte bu benim, kısacık hayatım.

Zeytin topladı, hayvan güttü.
Yeri geldi üzerine çul örttü.
Belki acele edip, erken öttü.
İşte bu benim, kısacık hayatım.

Vatan millet düşmanıdır tek küsü,
Söylendikçe hemen coşar, türküsü
Töresini yaşatmaktır ülküsü
İşte bu benim, kısacık hayatım.

Derdini anlatmak için düşündü,
O’nun için en muhteşem gündü.
Yazdıkları anası için dündü.
İşte bu benim, kısacık hayatım.

Allah’ın emrine uydu vaktince,
Bir kız iki oğlan hak verince,
Artık şükretmeliydi yeterince
İşte bu benim, kısacık hayatım..
Osmanî