0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1447
Okunma
bu çocukların arkasında savrulan o rüzgârın deyimi
illegal örgütler sınıfında saçlarına vuran o doyumsuzluk
bıraktığım o son sigaramın izmaritine vuran o yangın
savruluyor gecenin avaz avaz bağıran kasislerine
söndürmüşler o alevi iç sancılı sokakları
ne tarafa değinsem orası bağırıyor günbegün
bir çocuk gördüm gülüşünde ölüm vardı
bütün olanları kenara bırakıp korkuyu ayıklıyorum
ben yani ben olsam orada cazip gelen kılıfa dokanırım
çünkü ay geri çekilir karanlıkta ben ise seni severken kenardayım
kapının arasından sızan yal gibi esintiler
bu zamanın olağan üstü yazılmış klasikleri
belki bizi vurur bu tufan savrulur gideriz gecenin dibine
olmadı ardına, ikimiz adına bir kaldırıma oturup
yakamadığımız o akşamlar adına bir sigara yakarım
