Onbeş yaşındaydı henüz.
Sessiz sakin ve çekingen bir kız
İlk defa çıkmıştı dışarıya
İlk defa görmüştü güneşi.
ürkekçe bakışlar saçıyordu etrafına
Kafasında sorgular sualler.
O sadece adımlarını atmaya korkan çaresiz bir kızdı
Camdan gördüğü hayatla
İlk defa karşı karşıya gelmişti.
Ondandı bu saf gülücükler
ve içinde yaşattığı sevgiler vardı
Annesi öldüğünden beri
İlk defa güllüyordu.
Zaman durmuştu sanki
Hafızası silinmişti.
Sadece o ve manzara
İnsanların gülüşmelerini hissetti yavaştan.
o gülmeye devam ediyordu fakat,
İnsanların gülüşmeleri iyice onu kızdırdı
koşa koşa uzaklaştı
Dar sokak aralarından geçti,
Hiç bilmediği yerlerdi
Sonra...
Denizi gördü
martıları ve denizin kokusunu içine çekti.
Kuma yazdığı hayalleri vardı
safça ama güzel hayaller
Ve dalgalar kıyıya vurup sildi hayallerini
Sinirlendi ve sakinleşti yavaş yavaş
O saf vücudunun temsili olarak
Ayaklarını suya soktu.
Su ürperdi o saflıktan
Her gün geldiği o limanda
Biri vardı sonsuz değildi elbett
Sadece geceleri görünüyordu
Onun bilemeden sevdiği şey AYdı
her gecesi onunla her sabahıda güneşle geçiyordu
Limandı bir kzıın hayatını değiştiren.
Ve o limandı hayatını bitiren...