ağaçlarla dolu ormanda tek bir yaprak eksilmiş
kim hisseder
kim söyler bu şarkıyı
tek bir masal yırtılmış kitaptan
tek bir çocuk eksilmiş okuldan
ve savaş dersleri veriliyormuş ölüm komandolarına
bir sokakta kurşunlanan devrimci gazetecinin
darağacından düşen gözlerine
bağdaş kurmuş ölüm

kim görür?

dünyanın esrarlı perdeleri
delik deşik kurşunlanmış
annelerin söylediği ninni
zencilerin söylediği ilahi
ve ölü çocukların söylediği masallar
gökkuşağını kuşanmış
yaratılan tüm sesleri kuşatmış bomba sesleri
şehrimi kana bulanmış alaca kuşlar kaplamış
saniyede kaç bin kuş ölüsünün sapanlanan gözlerine
sırdaş olmuş ölüm

kim bilir?

bir atmosfer
limonata gibi serin ve duru
içimde şaha kalkmış atlarla
bir sabahı koşmak
bir sabahı coşmak şarkılarla
bir sabahı uyanmak çocuklarla
bir sabahı içmek suyla
güzeldi...

şimdi
bir atmosfer daha
zifir duman
yüreklerimiz esrik bir güvercinden kalmış
ku ku şarkılarıyla
yol boyunca yanımızda
boğuluyoruz d u r dünya
her bir ölü çocuk ruhumuza sargın
hüzüne dolanmış atkı misali
yoldaş olmuş ölüm

kim ağlar?