Gönlümde taht kuransın, yürek yangınım benim
Gönlümün nihânısın, iğde kokulu yârim
Yokluğun kalbim yakar, sevdanla yaksan tenim
Aşkınla yaktın beni, iğde kokulu yârim.

Seher vakti oldu bak, gülün şakıyor seni
Meftûnum anlasana, yâr aşkım değil yeni
Sen sevdanla inlerken, narın yakıyor teni.
Gönlümün nihanısın, iğde kokulu yârim.

Büyâmsın gülizârda, baştacı yapıp taksan
Ellerimi bir tutsan, busenle yakıp baksan
Kara sevdâ dediler, aşkla sinemi yaksan
Sen sevdikçe kokarım, iğde kokulu yârim.

Aşkınla yandı ruhum, medet eyleyip gelsen
Kavruldum özleminle, can setreyleyip sevsen
Gözyaşlarım akmakta, yâr farkedip tez silsen
Canım da canım oldun, iğde kokulu yârim.

Mücerredsin canısı, benefşenim gül yüzlüm
Leylü nehârım oldun, özü sözü bir sözlüm
Çatladı dudaklarım, sun bâde ahu gözlüm
Her yer senle şenlenir, iğde kokulu yârim.

Ömrüm ömrüne feda, kalbini verir misin?
Bir şarkısın kalbimde, benimle gelir misin?
Hazan vurdu kuruttu, sevip yeşertir misin?
Al kalbim senin olsun, iğde kokulu yârim.

Ferruhsun yaratılan, hilkâtinle güzelsin.
Gelip girsen dünyama, vazgeçemediğimsin
Gözlerinde yüzdüğüm, cemalinle özelsin
Kalbimde açan gülüm, iğde kokulu yârim.
*
Nigâr Bedirhan