Güneşim
Bin acı çektirse de bulutlar, yıldızlar
Ben sözü Rab’bime verdim yüreğime verdim.
Yüreğimizden süzülen gözyaşları elbet mutluluğa döner
Sabret
Ben seni gerçekten sevdim ve bekleyeceğim.
Senin için o kadar yanıyorken seni ruhuma adamışken
Nasıl olurda hayır der ağlayan kalbim.
Biliyor musun?
Mutluluğun kolyesi hala sol yanımda
Güneşim
Teşekkür ederim.
Anlayışın için o güzel kalbini bana adadığın için
Ama anlayamıyorum
O kadar güzel gülebilen gözlerinin içindeki bu hüzün niye?
Lütfen üzülme üzülen hiç erer mi mutluluğa
Dert ortağım benim değerlim
Susup sadece yüreğinin sesini dinlemek, gözlerine bakıp hayaller dalmak istiyorum bir ömür
Belki yetmez ama dindirir yüreğimdeki hasreti feryadı
İsterse gideceğimiz bu yol sonumda olsa
Herzaman seninle yüreğim
Belki de bu hasret
Yıllardır yanında olamayıp üzdüğüm için bir ders olmuştur bana
Özür dilerim ,ama
Biliyorum hiç kırılan kalbe olur mu özür
Ama yüreğim öyle çaresiz ki
Birtek o güzel sözlerine muhtaç
Ben insanların değer vermesi ile mutlu olan biri değilim
Önemli olan benim insanlara değer verip mutlu etmem
Ama sen esirgeme sevgini benden çünkü sen yokken o kadar çaresiz ki yüreğim
Güneşim
Seni nasıl üzebilirim ki senin için üzülüyorken
Biliyor musun?
Aslında bir insan nasıl olmalı
Aklı ile düşünüp kalbi ile hareket etmeli
Tıpkı sen ve ben biz gibi.