3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1045
Okunma
Sitem güncesidir yaz mevsimi;
adı yok bir kadındır belki de
ve kan ter içindedir çocuk atlaslarında yılkı dediğin
bir adım öteye göç zamanı yani..
____ellerim birer çocuk gerillaydı yüzüne dokunduğumda
koyaklarda süzülen şahinleri sevyerderdik; yüzünde turfa__
aşkı boş bir çerçeveye benzetirim bu yüzden
bir çok duvar iz saklar gençliğimden
diyafram çivilerimde küflü bir bakış olursun
gözlerimi ansızın alırken gülüşünün renginden..
adın diyorum adın; elif miydi yoksa süreyya
ulaşılmaz oluyor maviliği göğün
elif; aşka uzanan sonsuz bir çıkmaz diyorum
esrimiş bir teşebbüstür belki de
kanatır her yarayı; ahiri ayrılığa çıksa da..
alıngan olur geceleri yakamoz dediğin
kadınlar gelir geçer güncemden salına salına
her biri kendi gönlünde seferde
ah yaralı kalbim kadar yenik;
yaralı kalbim gibi mağrur kadınlar
hiç birinin gülüşünden geçmiyor senin sesin...
bıldır ki hayat dolu bir kadın yüzü
bu sene deniz kenarı yılkı
’at dediğin sevişirken üşümüyor’ demiştin ya
haklısın ama;
ölünce uçurumlarda kalır mutlaka bir kadın gözü..
levh-i mahfuz diyorum bu akşam; gerisi susku
içime kor gibi düşer Allah’ın güncesi...
___imgelerin bini bir para; ölümlerin de
ey kalem! sildim yazdığın ismi levh-i mahfuzumdan__
5.0
100% (11)