Söz


konuşarak anlatılmıyor herşey;
susmak gerek,
yazmak lazım...


Sessizlik Lütfen...


yeter...! yoruldum sonu kötü biten masalları
dinlemekten;
kulak mememe asıldıkça
yerin dibine koşmaktan,
gökyüzü bir köpek gibi havladığında
aynamda gördüklerimin
arsızca yüzüme gülümsemesinden
yoruldum


neden
konuşurken kekeliyorum sanıyorsunuz...?
ağrıma doğru yürüyor
içimdeki kadının küstahlığı;
hayır...!
biz birbirimize benzemiyoruz;
dinlemeyin onu
söyledikleri anlamsız,
ağzı tuzluk



yeter...! yoruldum diyorum
kendimle alıp veremediğim hiçbirşey yok
anne;
bir kere olsun, güvenin kıpırtısız olsun,
saçların kırılmasın;
sana söz veriyorum
yüzümden yalancı baharlar geçmeyecek,
konuş anne!
bir çayıra uzanır gibi
uzanayım sesine
bir tek sen konuş


susun...!
sesli düşünmekten vazgeçin;
insan
susarak da özgür olabilir


yüksek müsadenizle
şimdi kalkıp
elimi yüzümü yıkacağım;
döndüğümde
sizleri
sessizliğin sırtını sıvazlıyor olarak
görmek istiyorum



konusarak anlatılmıyor
herşey,
susmak gerek,
yazmak lazım


Sessizlik Lütfen