Geçti ömrümden ömürler
Sevdim sevilmedim
Özledim özlenmedim
Ne yaşadığımı bildim
Ne yaşlandığımı anladım
Her gün bir ömür tükettim
Her gün bir hayat bitirdim
Ben neydim ben kimdim bilemedim
Bilemedim aslında sevmesini
Bilemedim sevilmesini
Bilemedim özlemesini
Bilemedim özlenmesini
Bilemedim ben neydim ben kimdim
Bilinmezlikle geçti geçmek bilmeyen hayat
Sadece sevmekle geçti sevilmesini bilmeyen bu kainat
Sevdim çocukluğum da oynamayı
Sevdim orta yaşlarda okumayı
Sevdim ilerleyen zaman da doğayı
Sevdim gençliğimde bir tek seni
Ben neyi sevdim kimi sevdim bilemedim
Ben neydim ben kimdim bilemedim
Bilemedim sevdiğim oyunların ilerde benle oynayacağını
Bilemedim okumanın bu kadar meşakkatleşip hep bana engel olacağını
Bilemedim doğanın hep gidişlerime çomak sokacağını
Bilemedim seni bukadar severken bırakıp gideceğini
Bilemedim ben kimdim ben neydim
Neyi sevdim kimi sevdim
Sevmenin kötü mü iyi mi olduğunu da bilemedim
Bilinmezlik içinde geçti ömrüm
Bilmişlik yapmadım oysa hiç
Ben neyim ben kimim bilemedim
Bilemedim bu kadar keder bu kadar hüzün
Hep asılacak boynuma büyüdükçe büyüyecek benimle
Bilseydim büyümezdim belki de
Sevmezdim kimseyi sevmezdim hiç bir varlığı sevmezdim bu hayatı
Neydi hayatın bana bu oyunu neden niye
Ben kimdim ben neydim bilemedim
Bilemedim gitti
Gitti ömrüm
Gitti gülüm
Gitti gülüşüm
Gitti sevdiğim tüm güzel düşüncelerim
Bitti belki de bunlar artık sana olan son sözüm

Belki hiç bitmek bilmeyeçek ilk sözüm
Sevdim sadece sevilmeden
Sevdim karşılık beklemeden
Sevdim gülüşlerini ben
Sevmenin ne olduğunu bilemedim sen gitmeden
Sevilmenin anlamını öğrenemedim senden başka kimseden
Ben neydim ben kimdim bilemedim senden önce
Ne yazmasını ne okumasını
Ne şiiri ne şairi bilemedim hiçbir şeyin anlamını
Bu şiir sana son cümlelerimin ilk başlangıçı
Bitmek bilmeyen sevdamın sancısı
Bilemedim
Sevmenin bu denli acısını
Bilemedim
Hayatın böyle karanlık olmasını
Bilemedim
Ben kimdim ben neydim bilemedim...



Adar