dudaklarımı ateş, kıvılcım san.al bir obje gibi öpüyorum yan.aklarından kurtulamamış leke misâli
ayna çukuru gibidir zaman odaklaştıkça uzaklaştıran
şerbetçi otu da acıdır hani kopunca ilk dalından!..




ne kolay şimdi
lâyemut bir transı anlatmak
yeni bir felsefeye göçerken içindeki kuşlar
tüm sözlere renkli kılıf uydurmak
z/arsız k/umarsız nkaybetmek
içindeki mülkiyeti
târifsizlik bile bir târifle tâbirlenirken
tüm sıfatları maviye boyamak hani



harammış israf hah!
tek telli sazdan medet ummak
cismâni gölgesi dünyayı örter bir ceviz altında terk başına otağ kurmak meselâ
asıl, islâhı zor zamanlarda gerekli
o sabrı şefkatle yoğurmak
ki; kendi elleri iticidir insanın-incitici
budaklıdır bildiklerini unutmak
anlatamazsın tam
kan tablosu belirsiz bir zihne değen rüzgârın makâmını
taşikardi koyunda batan gemileri
herkes içindeki akâidi yazar şiir diye!
ayrılıksa akacağın deniz
nervürlüdür yüzünü bozduracağın mazgal
haramdır tüm günâhlar




fısıldarken sessiz çığlığına
içindeki emir dinlemez ordu
basarsın sağ parmağı sol kaburgaya
geçer çabucak!
kolaydır!
bohem bir kadehe kolalı dudak kondurur gibi
alnının teriyle kazandığını
ağzının nevâziliyle yolculamak
...
..
.
hoşça kal...
hoşça kal...
hoşça kal...





ToprağınSesi



.