Hafif bir yel esiyor gecenin koynunda
Sabahlar hep geç oluyor
Bazen uzak yollarda yürüyorum, yalnızım
Hep doğacak güneşi bekliyorum
Gecenin en soğuk anlarında, yalnız…
Kristal sabahlarım olsun istiyorum
Renklere bulanmış gökkuşağım olsun istiyorum
Doruklarda, yarınlarda var olmak istiyorum
Hayatı hissetmek, düşlemek, umudu yaşamak…
Düşlerimi yaşamak istiyorum
Güneşim olsun istiyorum sabahlarımda
Bir an duruyorum yürüdüğüm yollarda
Açıyorum gözlerimi;
Bir güneş görüyorum beni aydınlatan
Bir yağmur düşüyor üzerime, içime akan
Bir rüzgar esiyor beni saran
Seni görüyorum karşımda, ışığım olan
Seni görüyorum içime akan
Seni hissediyorum beni saran
Ve bir an duruyorum, açıyorum gözlerimi
Sensin güneşim olan
Sensin yağmurum olan
Sensin rüzgarım olan
Ve seni yaşıyorum hayalim olan
Ve seni duyuyorum ruhum olan
Ve seni seviyorum …

Servet DENİZ