1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1081
Okunma
Garibin baharı, kalmadı yaza
Gayri ihtiyaç yok, çok ile aza
Kömür karasıyla, basmaz beyaza
İnsanı ağlatan, terbiyeye bak.
Botunu çıkardı nem doldu göze
Bir kırmızı bulut, tırmandı yüze
Delik çorabıyla, ders verdi bize
Gözleri çağlatan, terbiyeye bak.
Hevesi kalmadı, üç beş kuruşta
Bir asalet vardı, sual soruşta
Ambulansta bile, esas duruşta
Elleri bağlatan, terbiyeye bak.
Çalışmaktan başka, yoktu çaresi
Onun bir derdi var, ekmek parası
Üzüldüğü tek şey, ihmal yarası
Kulağı çınlatan, terbiyeye bak.
Necati’yi sardı ateşten çember
Senin emek terin, misk ile amber
Mekânınız olsun, Cennet’te minber
Yüreği dağlatan, terbiyeye bak.
Necati OCAKCI
15.05.2014
ANTALYA
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz