cemimi gördüm insan cemini
hüdaya uzanan elleri vakte tapınmayan cihetleri
ve ne güzelldi niyetleri

hakikati ayıklamak günah hasadından,
sevaba sığınmak bu sağanak vicdansızlıktan.
bir tek el ele tutuşmak,
acının o nankör ilkliminden insanı uzak tutabilirdi.

,
gerisi yalnızdık
yıldırım düşerken şehre,

cemini gördüm insan cemini
yanmak ile donmak arasında aydınlığa yar olan
ve bergüzar olan
ne varsa benden yana, amber makamından
ılık ılık kanatlanıp süzülüyorlardı.

Sen, her döktüğü göz yaşı, sahraya tane tane kum olan, olumlu.
En fazla bir avuç serap kadardır fiziki haritada kapladığın alan
Bir avuç kan doldurma sırtındaki çuvala!
damarlarındaki-Kadardır kader
değil midir..



...

saltanatı bu mahkumiyetde
iğne elimde
iplik elimde
tabut önümde
bir cem dönüyordu dünyanın dönmeye utandığı o günde
eriyordu ruhumun demir parmaklıkları

Ölmek en güzel olduğunda
Binlerce kez daha doğmak daha güzeldir derken
Yaşlanarak ulu çınara, ahhh! yaşamak dedi . cem’in en yaşlı dedesi
işte bu, en temiz en sakallı ve en beyaz, neticeydi

-özgürlük aleminde kendine bir yer bulabilmiş olan her nesne
şahsına münhasır ‘adem’ in önünde diz çökmektedir
özgürlük dışında
,
kururken canınını bağışlamaktadır her başak tanesi
her emek her ekmek ve ütopya
her zafer işaret etmektedir, alın terini
ve her şey sonunda insana kabil olmakta

leylalı bir hiçliğe manzume olmamalı mejnun
ve aşık olmak yasaklanmamalı garibana
-hazine mevkine bir haziran günü defnolmaksa lütuf, hakkıdır verilmeli.odur asıl imanı hala soğumamış hamurunda
,
Çernobil çelişki atom bombası çelişki domuz kurşunu çelişki
kapitalizm oymalı sanatları çelişki
dostanizm vurmalı çalgıları çelişki
Kardeşizmin, göbek bağından bir santimetre uzun değil bu işkenceye iradesi
Barışizm saygıdan yoksun başların gönül elçisi
Devletizm oyun oynuyor ejderhayla
kılıç kanunsa din yasaklanmalı şu alemi hürriyet de
madem çocuksa madem masalsa madem bu hayat bir usulsa

yoksa ne bilsin parayı bilmeyen , -doks’u

cemini gördüm insan cemini
namusu leylak rengiyle soluyorlardı
her umuduna bir damla niyetiyle avuçlarını açıyor
koca bir yağmur merhametiyle geleceğe sunuyorlardı

,,,

ne kesin galip,
mutlakiyetin kamburu gibi zangoç olabilidik
nede kesin mağlup, şeytanın rehberi olmak nasibine ve mutlak erişmeliydik.

üstüne ilim diye keşfedilen kıyametin (katliamın) her geçen gün daha hızlı bir ivmeyle aktığını
ve gırtlağında hissederken, ağır yumruğunu
yutkunabilmek bile istemezsin
sonra ömrü mü uzatacaklar, anladım daha fazla utanmak için

bu mucizeviyat tarlasını
yaprakların 3. Şahıs’i olan rüzgara hormetlerini,
sevginin kabiliyet olmadığını.
,
layıkıyla yasamanın kısmet ve potamyanın meze olmadığı ,
bir gülümseme sardı etrafımı
rengime ırkıma cinsiyetime bakılmaksızın.
cemini gördüm insan cemini
en son etrafımda
fazileti kendine bırakılmış bir daire/dünya çiziyorlardı

su be azizim, su aziz olan.