“Hasrete dayanır mı? ” diyerek yokladılar
Ve sonra özlemleri, üst üste eklediler
Nedendir haberim yok, yıllarca sakladılar
Âşıklar hüsranları, sol göğsünde taşırmış
Bilmezdim ayrılığa, ağlamak yakışırmış.

Dertlerimin ateşi, düşünce kayıp şehre
Boğulmak için daldım, gamla yüklü bir nehre
Katran dolu geceler, peş peşe girdi zehre
Ve hüzünler damarda, peyderpey akışırmış
Bilmezdim ayrılığa, ağlamak yakışırmış.

Kederin avcısına, teslim bir şikârım ben
Gizlendiğimden fazla, öyle aşikârım ben
Hangi hüznü kaldırsan, altından çıkarım ben
Ayrılık damlaları, gözlerimde ışırmış
Bilmezdim ayrılığa, ağlamak yakışırmış.

Sürura ırağım ben, boynum bükük derdim çok
Çareler çaresizdir, bu derdime çare yok
Tenimden ruhuma dek, işlerken çileli ok
Değerse yüreklere, yas arşa ulaşırmış
Bilmezdim ayrılığa ağlamak yakışırmış.

Benim bu kara bahtım, Mecnun’a şükrettirdi
Ehed Aymaz kendini, kaleme zikrettirdi
Bazen dualar edip, bazense küfrettirdi
Durumlar böyle iken, halim hepten şaşırmış
Bilmezdim ayrılığa, ağlamak yakışırmış.

16.06.14

Ehed Aymaz